توضیحات
کتاب وقتی نیچه گریست (When Nietzsche Wept) اثر اروین د.یالوم و به ترجمه صدیقه اوشنی از نشر یوشیتا
معرفی کتاب وقتی نیچه گریست:
کتاب وقتی نیچه گریست نوشته اروین د.یالوم روانپزشک و نویسنده آمریکایی است. او پایهگذاری علم روان درمانی اگزیستانسیالیست – روان درمانی هستی گرا- است. او صاحب مشهوترین آثار در همین زمینه است که آثار او به زبانهای متعددی ترجمه شده و منبع بسیاری از تحقیقات و پژوهشهای روانشناسی است. اما مساله مهم درباره آثار یالوم این است که هر خوانندهای میتواند، سراغ کتابهای او برود و آنها را بخواند. با اینکه اصول مطرح شده در آثار او را اصولی علمی و تخصصی تشکیل میدهد، اما او برای انتقال این مفاهیم از زبانی همه فهم و گیرا استفاده کرده است.
اروین د.یالوم در کتاب وقتی نیچه گریست (When Nietzsche Wept)، «واقعیت و تخیل» و «محیط و تطبیق» را در هم می آمیزد تا ماجرایی ماندگار را در مورد نیروی رهایی بخش رفاقت، آشکار سازد. این رمان پر از ظرافتهای ادبی و فلسفی است چنانکه شاید بتوان گفت کمتر رمانی توانسته است تا این اندازه مضامین فلسفی در لابلای داستان بهگونهای بگنجاند که جذابیت داستان تحت تأثیر دشواری عبارات فلسفی قرار نگیرد.
جملات برگزیده کتاب وقتی نیچه گریست:
– باید طوری زندگی کنیم که انگار آزادیم.
– آخرین پاداش مرده، این است که دیگر نمی میرد.
– انسان دوستانش را سخت تر از دشمنانش می بخشد.
– شاید یک مرد، تنها با مرد بودن می تواند زنانگی وجود یک زن را آزاد کند.
– انتخابی را تحسین میکنم که انسان را به بیشتر از آنچه باید باشد، تبدیل کند.
– در برابر هر زن زیبا، مرد بدبختی هم حضور دارد که از حضور در کنار او خسته شده!
– ازدواج نباید زندان باشد، بلکه باید باغی باشد که چیزی برتر در آن کشت می شود.
– ارسال این همه اطلاعات به مغز، آن هم از روزنه سه میلیمتری وسط عنبیه، چه رنج بی پایانی!
– قله یعنی نقطه اوج در صعود زندگی. ولی اشکال قله ها این است که انسان را به سراشیبی نزدیک می کند.
– گرچه نمی توانیم از سرنوشت بگریزیم. ولی باید با آن درگیر شویم. باید پیشامد سرنوشت مان را اراده کنیم. باید به تقدیرمان عشق بورزیم.
– هر انسانی، مالک مرگ خود است و میتواند به روش دلخواه عمل کند. شاید… و تنها شاید… بتوان حق زندگی کردن را از هر انسانی گرفت، ولی حق مردن را در هیچ شرایطی نمیتوان سلب کرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.